به گزارش سینماپرس، شمسی فضل‌الهی در گفت‌وگو با میزان، پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر در هیچ پروژه‌ای مشغول به کار نیستم، تنها دلیل این دوری‌ام از بازیگری شرایط فعلی کرونا است، شرایط به حدی نگران کننده شده که به نظرم در حد امکان به هیچ وجه نباید از خانه خارج شد.
وی در همین راستا ادامه داد: در حال حاضر برای ضبط برنامه گاهی به رادیو می‌روم، اما بحث رادیو با فیلمبرداری و حضور در میان تعداد زیادی از عوامل پشت دوربین بسیار متفاوت است، در رادیو افراد کمتری در هنگام ضبط حضور دارند و صداپیشه در هنگام ضبط در یک اتاق که حداکثر سه نفر حضور دارند کار می‌کند.

بازیگر سریال «بوی باران» با خطرناک خواندن بیماری کرونا اضافه کرد: بسیاری از ما شاید در ابتدا بیماری را جدی نگرفتیم و همین عاملی شد تا درگیر بیماری شویم، اگر امروز آمار تا این حد بالا رفته ما باید هوشیار باشیم که هیچکداممان دیگر در امان نیستیم. بیماری با سرعت بالایی پخش می‌شود و خود من هم تعداد زیادی از افرادی که می‌شناسمشان را دیدم که به کرونا مبتلا شدند.

وی در همین رابطه ادامه داد: واقعیت امر پیش از کرونا هم چندان پیشنهاد دلچسبی نبود که بخواهم در آن بازی کنم، پیشنهادات زیاد هستند، اما آن پیشنهادی که مرا به حضور در یک پروژه وسوسه کند چندان پیش نمی‌آید. البته کرونا هم مزید بر علت شده تا تعداد آثار و تولیدات به شدت کاهش یابد، همین عامل دیگری است که بازیگران کم کار شوند.

بازیگر سریال «بوی باران» درباره احتمال برگزاری جشنواره‌های سینمایی طی ماه‌های آتی اظهار کرد: مگر ما وضع را نمی‌بینیم که چنین تصمیماتی گرفته می‌شود، وقتی آمار کرونا هر روز رو به افزایش است و طی همین هفته چند بار رکورد زده ایم چرا باید چنین عملی انجام دهیم. جشنواره هر قدر هم که بخواهد با حفظ پروتکل‌ها برگزار شود باعث جمع شدن افراد در سالن سینما خواهد شد.

وی با اعلام مخالفت خود نسبت به برگزاری جشنواره‌های سینمایی افزود: ما شرایطی خاص را تجربه می‌کنیم، درست است که بسیاری از افراد متضرر شده اند، سینماگران و سینماداران با مشکلات زیادی روبرو هستند، اما به واقع جان انسان از همه این‌ها واجب‌تر است. نباید به اتفاقی غلط اصرار کنیم، مگر اینکه کرونا به یکباره از بین برود.

فضل الهی با تاکید بر حفظ پروتکل‌های بهداشتی خاطرنشان کرد: به نوعی امروز جان ما دست خودمان است، ما باید ماسک بزنیم، حال که تنها کاری که از دست ما بر می‌آید همین ماسک زدن است، همه ما نسبت به جان تک تک افراد جامعه مسئول هستیم و باید نسبت به آن احساس تعهد داشته باشیم. به شخصه امیدوارم این دوره تاریک هرچه سریعتر تمام شود و همه بتوانیم بدون ترس از بیماری از خانه‌های خود خارج شویم.